SEN!

Her hareketinde kulak kesiliyorum. Tahminlerde bulunuyorum:

5. katta durmaz.

Eğer 6. katta durduysa, çarpılan kapının sesini duyarım. Çarpılan kapının sesiyle başlayan kısır tartışmalarına, ama en çok da kendime kızarım: neden isabet etmiyor tahminlerim?(neden bekliyorum seni?)
Gecenin köründe kısa bir hareketse, ayyaş 3. katta demektir.

Kazara katıma gelmişse, evet, net bir şekilde duyarım çıkan mekanikmetalikzorlamalı sesi.

Gelen F. ise, önce zili çalar, ardından usulca tıklatır kapımı.

Kuş ve annesiyse, sesleri mekanikmetalikzorlamalı sesi çoktan bastırmıştır. Kuş adımı söyler, minik elleriyle kapıyı çalarken: "..., aç kapıyı, ben geldim.."

Başka gelen olmaz. Gelen olsa da açmam kapıyı. Gidene kadar çıt çıkarmam. Gittikten sonra biraz meraklanırım, o da hemen geçer ve takdir ederim kendimi kapıyı açmadığım için. Kimseleri görmek istemem çünkü. Dört kişiyi görmek isterim. Biri gelmez. Beklemekten vazgeçmeliyim, derim.

Beklemekten vazgeçmeliyim, derim. Asan-Sör olursun, öyle de kalırsın, kalırım..